Grand Prix van Spanje: Updates! Updates!

De Grand Prix van Spanje is elk jaar een belangrijk moment voor alle Formule 1-teams. De auto’s zijn voor het eerst dit seizoen terug geweest in de fabriek. Vanaf daar worden ze, voorzien van updates die de laatste maanden ontwikkeld zijn, naar Spanje gevlogen.

Koen VergeerFormule 1 fanaat en autosport schrijver Koen Vergeer neemt je elk Grand Prix weekend mee in de roemruchte geschiedenis van de F1.Vaak zijn het omvangrijke updates inzake aerodynamica, die bepalend kunnen zijn voor de komende races en misschien wel de rest van het seizoen. Lastig is natuurlijk het feit dat werkelijk iedereen met veelbelovende updates komt.

McLaren verklaarde al dat in Barcelona de “echte” auto voor 2018 te zien zal zijn. Fernando Alonso liet daarop weten dat hij dan maar hoopt dat de updates van McLaren zullen werken, en die van de andere teams niet. Het is nog net niet sarcastisch.

Bakoe-clash

Ook Red Bull Racing komt met een grote update naar Barcelona. En die zal toch echt moeten werken, wil het team nog meedoen in de strijd om de wereldtitel. Want zoals het nu gaat lijkt het opnieuw uit te draaien op een tweestrijd tussen Ferrari en Mercedes.

Grote vraag in Spanje zal ook zijn hoe Red Bull de clash in Bakoe verteerd heeft. De aanvaring werd ter plekke in keurig managementsjargon ingepakt en meegenomen naar het hoofdkwartier in Engeland, maar reken maar dat daar harde woorden zijn gevallen. Misschien zijn er ook wel harde afspraken gemaakt. Want zulke missers kan een team dat niet dominant is zich gewoon niet veroorloven. Elk punt telt, zo lang je achter de feiten aan rijdt.

Eerlijk gezegd denk ik dat Red Bull, wil men serieus een gooi doen naar de titel, de kaarten op één van de beide coureurs moet zetten. De komende race en races zullen we merken hoe de verhoudingen liggen. De botsing in Bakoe deed erg denken aan die tussen Vettel en Webber in Turkije in 2010.

Destijds ging Red Bull er ook prat op dat de twee coureurs tegen elkaar mochten racen. Maar deze botsing had ze de titel kunnen kosten. Na Turkije werden de teugels aangetrokken en werd Vettel met de hakken over sloot wereldkampioen.

Iedereen herinnert zich vast ook nog de aanvaringen tussen Hamilton en Rosberg. In Spa 2014, of meer recentelijk Spanje 2016. Net als in Bakoe ging het bij die botsingen om de hegemonie binnen het team. Mercedes kon zich echter wel een dubbele DNF veroorloven.

Historie

Met de crash tussen de zilverpijlen, opmaat voor de allereerste Nederlandse Grand Prix-zege, zijn we weer terug in Spanje. Waar de racerij toch voornamelijk een Catalaanse aangelegenheid is.

Al in de jaren dertig scheurden Nuvolari en Caracciola over de heuvel Montjuich bij Barcelona. Berucht was ook de kombaan Sitges-Terramar. De helling van de kombochten in Sitges was angstaanjagend groot.

Nuvolari joeg er op hoge snelheid doorheen en pochte dat het kinderspel was. Hij nam de dochter van de circuiteigenaar mee voor een ritje en wedde dat hij haar boven in de kombocht een zoen zou geven. Zo gezegd zo gedaan. Terug op de finish kreeg de snelheidsduivel van de geschokte jongedame een pets in zijn gezicht. Wat wil een man nog meer?

Begin jaren vijftig stond Spanje al snel op de Grand Prix-kalender met een race in de straten van Barcelona (Pedralbes). Even snel verdween de race weer. In de jaren zestig wisselden Madrid (Jarama) en Barcelona (Montjuich) elkaar af. Werd Jarama nooit echt populair, beelden van de races op de droomverloren heuvel van Montjuich behoren wat mij betreft tot de mooiste uit de Formule 1-historie:

In deze clip is goed te zien hoe de brutale waanzin van de Formule 1 destijds nauwelijks nog paste in het sprookjesdecor. In 1975 ging het dan ook vreselijk mis. Nadat zijn achtervleugel afbrak vloog de auto van Rolf Stommelen over de vangrail. Vier mensen kwamen om het leven. De Grand Prix verhuisde naar Jarama en Jerez, tot in 1991 het Circuit de Catalunya gereed kwam. Sindsdien verblijft de Grand Prix van Spanje weer in Barcelona.

De premiere op het nieuwe circuit was onmiddellijk om in te lijsten. Nigel Mansell en Ayrton Senna schreven Formule 1-geschiedenis door met 300-plus wiel aan wiel over het rechte stuk te jagen – er paste geen plakje kokosbrood meer tussen:

Vijf jaar later schreef Michael Schumacher eveneens geschiedenis door hier zijn eerste overwinning voor Ferrari te behalen in een spectaculaire regenrace. In condities die tegenwoordig meteen tot een safetycar of rode vlag zouden leiden, speerde Schumi tussen de glijdende en glibberende concurrenten door, soms drie tot vier seconden per ronde sneller.

Succes

Het Circuit de Barcelona-Catalunya, zoals het tegenwoordig officieel heet, werd in de loop der jaren min of meer het slachtoffer van het eigen succes. Lekker weer, goed bereikbaar en vooral een baan met veel verschillende kenmerken, maakten het circuit tot een uitgelezen testlocatie.

Maar door het vele testen kenden de teams en de coureurs het circuit als hun broekzak, waardoor de races tamelijk voorspelbaar werden. Ook inhalen werd meer en meer een probleem. Dieptepunt was de race in 1999, toen er welgeteld één inhaalactie te zien was geweest.

Het circuit is op zich een goede mix van langzame en snelle bochten. Hoogteverschillen maken het mooi om naar te kijken. Voor de komst van de chicane (bocht 14-15) was de laatste bocht voor start-finish een grote uitdaging. Groot was de schrik toen Andrea Montermini, de vervanger van Roland Ratzenberger, hier zwaar crashte in 1994. Het drama van Imola lag nog vers in het geheugen.

Montermini – hij zou uiteindelijk twintig races rijden voor kansloze achterhoedeteams – had die dag geluk.

De chicane heeft de rauwe snelheid eruit gehaald. Deze sectie is nu technisch heel belangrijk: hier moet je alles loepzuiver doen om met zoveel mogelijk snelheid het rechte stuk op te komen. Dan is de kans kleiner dat je tegenstander je in bocht 1 met behulp van DRS voorbij steekt. Zo won Max in 2016 de race van Räikkönen.

Dat inhalen bijzonder lastig is, maar toch kan, bewees Vettel vorig jaar:

Het circuit in Barcelona is berucht om de verraderlijke wind, die hard kan zijn en wispelturig. Berucht is ook het asfalt dat banden vreet. In 2011 maakten de coureurs zelfs vier pitstops, wat resulteerde in een hoop gereken, met als uitkomst een zinderende finale tussen Vettel en Hamilton.

Bandenslijtage zal ook dit jaar een rol spelen. Al is het circuit opnieuw geasfalteerd, tot ongenoegen van Hamilton: het oude asfalt gaf het circuit meer karakter, vond hij.

Uitersten

Voor Max is Spanje een plek van uitersten. In 2015 finishte hij als elfde net buiten de punten. In de kwalificatie was de Toro Rosso nog sneller dan de Red Bulls, maar tijdens de race liep niets zoals gewenst.

De motor haperde, de strategie deugde niet en tot slot werd Max nog ingehaald door zijn teamgenoot Carlos Sainz. Weinig reden tot vreugde. Een jaar later wel, met zijn eerste Grand Prix-overwinning!

Vorig jaar echter ging het al in bocht 1 mis. Valtteri Bottas was aan de binnenkant iets te optimistisch, verloor heel even de controle, tikte Kimi aan, die Max aantikte. Voor zowel Kimi als Max betekende het einde wedstrijd.

Even zat heel Nederland erbij als dat jongetje met zijn Ferrari-pet. Hopelijk voor Max gaat het dit jaar weer beter. Een beetje succes en een flink pak punten kan hij inmiddels wel gebruiken.

Fotografie: Red Bull Content Pool/Getty Images
Gifs via Giphy.
Vector van circuit:  Wikimedia Commons [CC-SA4.0]