De manier waarop we content tot ons nemen, of dat nu artikelen of video’s zijn, verschuift het afgelopen jaar naar de platforms van techbedrijven. Eerst werden social media een belangrijke manier om content te ontdekken, sites zagen het belang van de homepage kleiner worden en dat van Twitter en Facebook groeien.
Nu leeft content op die social media. Snapchat, Instagram, Facebook en natuurlijk YouTube als het gaat om video. Maar ook tekst verschuift heel voorzichtig naar dergelijke platformen.
Instant Articles
Die kar wordt getrokken door Facebook met zijn Instant Articles. Als sites daar aan meedoen worden artikelen doorgestuurd naar een eigen omgeving van Facebook en binnen de Facebook-app alvast ingeladen op de achtergrond. Kom je een artikel dat beschikbaar is als Instant Article tegen in je tijdlijn in de app, dan is de link niet gekoppeld aan de wegpagina van dat artikel maar aan het Instant Article. Dat verschijnt direct op je scherm en de layout is zo ontworpen dat het ook nog eens lekker leest.
Onder uitgevers is er veel discussie over: aan de ene kant zijn Instant Articles fijn voor het publiek, kun je er meer mensen mee bereiken en je kunt er als uitgever ook gewoon geld mee verdienen via advertenties of zogeheten branded content. Aan de andere kant geef je een stukje macht uit handen. Facebook kan namelijk bepalen wie jouw artikelen zien en wie niet. De controle is beperkt als je het vergelijkt met een eigen site of app.
Daarnaast zijn Instant Articles nogal gesloten: de mogelijkheden zijn beperkt en het werkt alleen binnen Facebook. Twitter kan bijvoorbeeld geen gebruik maken van Instant Articles binnen hun app.
Verschillende platformen
Het gevaar is natuurlijk dat Twitter met zijn eigen Instant Articles komt. En vervolgens LinkedIn ook. Of Google. Of welke andere partij dan ook die uitgevers kan helpen om hun publiek te bereiken.
En dat is ook een beetje wat er gebeurt: Apple heeft Apple News. Daarvoor moet je als uitgever weer op een andere manier de artikelen aanleveren en dingen voor regelen. Het is niet voor niets dat grote Amerikaanse uitgevers tegenwoordig een Publishing Platform Specialist hebben om deze ontwikkelingen bij te houden, contact te houden met de verschillende partijen en alles te managen.
Google AMP
Google was vorig jaar zo nobel om een poging te doen om de wildgroei aan standaarden die er ontstaan de kop in te drukken. Als reactie op Instant Articles kwam het bedrijf met Amplified Mobile Pages (AMP). Een open standaard, waar andere partijen zich ook bij aan kunnen sluiten.
Bij Google AMP worden pagina’s speciaal voor smartphones uitgekleed en eventueel gecachet op snelle Google-servers (maar dat kun je als uitgever uitzetten). Hierdoor laden ze ontzettend snel als je op een link naar een AMP-artikel klikt in Google. Maar doordat het open is kunnen ook andere partijen AMP ondersteunen. Twitter hoeft dus niet zijn eigen Instant Articles te bouwen en kan meedoen met de standaard.
Dat scheelt een hoop gedoe voor uitgevers: door hun artikelen klaar te maken voor Google AMP, komen er snelladende versies waarmee de content kan leven op allerlei platformen. Er kunnen gewoon advertenties in worden gezet en er wordt zelfs samen met uitgevers gekeken naar hoe paywalls (het mensen laten betalen voor toegang) kunnen worden toegepast in AMP.
Google werkt dan ook echt heel bewust samen met uitgevers aan de ontwikkeling van AMP. In Nederland is bijvoorbeeld NRC er bij betrokken. Door deze gezamenlijk ontwikkeling wordt AMP stap-voor-stap beschikbaar en worden er steeds meer nieuwe functies beschikbaar.
Google News
In februari gingen Amerikanen AMP-versies van pagina’s voor het eerst zien in mobiele zoekresultaten. Ze zijn in de zoekmachine te herkennen aan een bliksemschicht bij de artikelen. Deze week voegde Google een carousel van 14 AMP-artikelen toe aan de Amerikaanse versie van Google News.
Een kleine stap die relatief weinig aandacht heeft gekregen maar die interessant is om twee redenen: ten eerste zie je hier dat Google artikelen met AMP een voordeel geeft boven andere. Google heeft altijd gezegd dat het gebruik van AMP geen extra voordelen oplevert binnen de algoritmes van de zoekmachine (let op: de laadtijd van pagina’s levert wel een voordeel op, waardoor AMP indirect nog steeds meeweegt in de plek die een pagina krijgt in de zoekresultaten). In Google News krijgt AMP zijn eigen plekje.
Wat nog veel interessanter is: dit is een glimp van wat Google potentieel zou kunnen doen met AMP. Het zou van Google News de ultieme nieuwsapp kunnen maken. Nu is Google News natuurlijk al best handig, maar verwijzen de headlines in de app/op de site naar sites die vaak traag laden en er allemaal anders uitzien. Als Google News (vooral) verwijst naar AMP-artikelen, is de dienst snel en zijn de artikelen voor een gebruiker veel prettiger leesbaar doordat de artikelen een vaste(re) vormgeving hebben.
Ultieme nieuwsapp
Google News heeft dus plots de potentie om de ultieme nieuwsapp te worden, waarbij het nieuws van allerlei bronnen samenkomt. En waar de meeste uitgevers blij van worden omdat ze gewoon geld kunnen verdienen met de content. Al zullen uitgevers tegelijkertijd kritisch zijn om de macht die Google heeft.
Natuurlijk kun je vraagtekens zetten bij een alomvattende nieuwsapp, immers: Apple News, Flipboard, Zite etc. zijn (tot nu toe) niet het succes geworden waar men op hoopte. Maar ik denk dat als er één partij is die de beste kaarten heeft om de ultieme nieuwsapp te bouwen, het op dit moment Google is. Helemaal als die app ook nog standaard op alle Android-telefoons zou komen te staan (hallo, Brussel!).
En dan is zo’n nieuwsapp natuurlijk maar één van de vele mogelijke toepassingen die plots mogelijk worden dankzij AMP. De komende jaren zullen er waarschijnlijk nog veel meer ontwikkelingen volgen en ik verwacht dat we gaan zien dat de impact van AMP misschien wel eens groter kan zijn dan die van Facebook Instant Articles.