Het Formule 1-circus trekt naar Amerika. Met ‘The Circuit of the Americas’ in Austin heeft de Formule 1 eindelijk weer een goed circuit op het werelddeel dat zich maar lastig liet veroveren.
Koen VergeerFormule 1 fanaat en autosport schrijver Koen Vergeer neemt je elk Grand Prix weekend mee in de roemruchte geschiedenis van de F1.Voor Vettel is het de laatste kans om de wereldtitel nog in zicht te houden. Hamilton kan dit weekend al kampioen worden en hoeft eigenlijk alleen maar te consolideren.
Het momentum schuift echter naar Red Bull. Op een uitdagende baan als deze zal Max Verstappen ongetwijfeld weer voor het podium gaan, en liefst de hoogste trede.
Autosport bestaat al heel lang in Amerika. De 500 mijl van Indianapolis is inmiddels de oudste race ter wereld. In navolging van Europa werd er al rond de vorige eeuwwisseling geracet. In 1904 werd de eerste Vanderbilt Cup verreden op Long Island nabij New York. Vijftig kilometer over onverharde wegen. Zie hier hoe het eraan toeging:
Watkins Glen
Tussen Amerika en de Formule 1 wilde het echter nooit zo boteren. Amerika had zijn eigen races: Indianapolis, Indycars, NASCAR. Dirt-tracks, ovals. Formule 1 met al z’n ingewikkelde regels en z’n labyrintische circuits was gewoon te Europees.
De Indy 500 was een tijdlang deel van het Formule 1-wereldkampioenschap. Het bleef echter een op zichzelf staand evenement. Het boterde gewoon niet. Toch, een wereldkampioenschap kon niet zonder de USA.
Pas in 1961 landde de Formule 1 echt in de States. Het circuit van Watkins Glen paste bij de Formule 1 en omgekeerd. Zo zag de Formule 1 er precies vijftig jaar geleden uit:
Het circuit van Watkins Glen lag in een mooi natuurgebied, meer dan vier uur rijden van New York. Omdat de race vaak aan het eind van het seizoen was, hing er altijd een relaxte vakantiesfeer omheen.
Coureurs en volgers logeerden in hetzelfde hotel, om er een weekend lang opgelucht feestjes te bouwen: weer een jaar overleefd. Nog een reden tot vrolijkheid: de prijzenpot van de United States Grand Prix was verreweg de vetste van het jaar.
Modderpoel
Overigens bouwde niet alleen de Formule 1-teams hun feestje. De “Glen” werd in de loop der jaren ook berucht vanwege The Bog. De Bog was een grote modderpoel op het binnenterrein. Studenten, hippies en gewoon tuig uit New York campeerden steevast rondom de poel, hielden er moddergevechten en reden er met auto’s en motoren doorheen.
Wanneer een auto bleef steken was hij voor de Bog en werd hij in brand gestoken. De rijke, ruige jaren zestig en zeventig.
De sprint heuvelopwaarts na de start doet denken aan de oude Österreichring, de supersnelle Esses daarna aan Becketts op Silverstone. De hairpin (bocht 11) herinnert aan de Spitzkehre op Hockenheim (of de hairpin van Magny Cours). Tegen het eind volgt een technisch gedeelte dat doet denken aan het stadiongedeelte van Hockenheim, met daarin een lange doordraaier met meerdere apex’, zoals de befaamde Turn 8 op het circuit van Istanbul.
