LAN parties en traditionele partijen
Wat mij betreft was er tijdens Esports Day dan ook te weinig aandacht voor esports in Nederland voor de introductie van de E-Divisie begin dit jaar. Al was het al om de simpele reden dat al die goede FIFA-spelers niet ineens uit de lucht komen vallen. Die hebben al een hele carrière achter de rug. Die hebben eerst voor andere teams gespeeld. In andere competities. Er was al een fundering waar de E-Divisie op kon voortbouwen.
Ajax is op dit moment een voorbeeld van hoe voetbalclubs esports succesvol kunnen omarmen. Ze vormen een essentieel onderdeel van het motorblok van de E-Divisie. Maar waar speelden bijvoorbeeld Koen Weijland, Bryan Hessing en Paskie Rokus voor ze naar een eredivisieclub vertrokken? Veel spelers streden daarvoor in de kleuren van esports team ECV. Het team dat tegenwoordig samenwerkt met AZ. De ideale partij om te vertellen over het verschil tussen FIFA voor en na de E-Divisie en over dit onderwerp zeer zinvolle context te bieden.
En als we het dan toch hebben over een fundering en motorblok, dan ontbraken de LAN parties ook onterecht in iedere presentatie. Evenementen als The Party en The Reality vormen al jaren de basis voor esports in Nederland. Het zijn momenten waarop de beste teams van Nederland in games als Counter-Strike, League of Legends, Hearthstone en ook FIFA elkaar opzoeken. Het is niet alleen een weekend gezellig gamen met elkaar, maar ze spelen ook al jaren een centrale rol in de Nederlandse esports-cultuur. Ook zij schitterde door afwezigheid.
Te weinig mislukkingen
Tijdens Esports Day was er teveel aandacht voor de nieuwkomers en hun succesverhalen. Dat doet niets af aan het feit dat Ajax esports veel beter oppakt dan sommige andere clubs of dat de E-Divisie in al hun oprechte bescheidenheid zelf ook verrast is door het behaalde resultaat. Het is die verbazing die mij dan ook vooral interesseert. Het ongeloof bij de hoge conversies en bereik. Alsof sommige sprekers zelf bijna niet konden geloven dat gaming en esports zo’n belangrijk onderdeel uitmaken van de jongerencultuur. We zijn succesvol, maar we weten zelf ook niet zo goed waarom.
Het succes is niemand op het podium bij Esports Day komen aanwaaien, maar het was wel mooi om te zien hoe de ene marketeer aan de ander uitlegde wat voor diamant hij had gevonden: “Dit had meer kijkers dan we met tv haalden!” Of: ”De conversie was hoger dan iedere andere activatie die we hebben gedaan!” Waarschijnlijk omdat die ander nog steeds overtuigd moet worden. Maar dan wel door het vertellen van de reeds benutte kansen. Niet waar die diamanten nog voor het oprapen liggen.
Maar waarom lukt het nu wel en eerder zogenaamd niet? Daar kunnen die nieuwkomers je een stuk minder over vertellen. Al liet Ajax doorschemeren dat zeker niet alles rozengeur en maneschijn was. Waar waren de verhalen van gefaalde initiatieven en de lessen die we daar uit kunnen trekken. Van alles wat ik zelf met esports heb gedaan, is namelijk ook 95 procent kansloos geflopt. Zoals het zeven jaar lang niet kunnen overtuigen van die nieuwkomers om eerder in te stappen. Of goed bereik te halen met content over esports.
Esports Day 2018
Ik had tijdens Esports Day meer willen horen over wat vooral niet te doen in plaats van wat mensen gedaan hebben en succesvol is zonder dat ze zelf begrijpen waardoor dat komt. Waar mensen compleet de mist in gingen. Waar ze tegenaan liepen. Waar ze nog kansen zien die onbenut zijn. Wie ze dankbaar mogen zijn voor hun succes. Meer context en minder mensen die vooral zichzelf op de borst kloppen. Ook ging het soms vooral over gaming in plaats van esports zonder dat men het zelf doorhad.
Succes is aanstekelijk. Falen is leerzaam. Maar waarom zou je op zo’n podium vertellen waar je onsuccesvol bent als je juist nieuwe partners en sponsoren aan je probeert te verbinden? Dat begrijp ik wel. Maar daardoor werd niet overal het eerlijke en complete verhaal verteld. Iets dat iemand die goed ingewijd is in de industrie wel degelijk ziet. Wanneer er bijvoorbeeld met cijfers werd gegoocheld. Of wanneer er feitelijke onjuistheden werden verkondigd. Maar vooral wanneer er, al dan niet bewust, niet over specifieke onderdelen werd gesproken.
Het zijn dingen je waar dit jaar, door het grote gebrek aan kennis, nog mee weg kwam. Of door het gebrek aan goed vergelijkingsmateriaal. Dat er soms wel was, maar toevalligerwijs niet werd aangekaart. Het was interessant om te zien dat er af en toe creatief werd omgegaan met de werkelijkheid, door bepaalde dingen niet te vertellen. Dat hoort natuurlijk bij het spel, maar dat zal volgend jaar vast een stuk lastiger worden, omdat het publiek dan beter op de hoogte is. Op naar Esports Day 2018!
Ward GeeneWekelijks neemt columnist Ward Geene ons aan de hand door de groeiende wereld van esports en gaming culture. Deze week: De eerste editie van Esports DayZelf beklom ik die dag ook het podium. Als zelfbenoemd ambassadeur van esports was ik de eerste spreker van die dag. Mijn doel was om het publiek, dat grotendeels onbekend was met het fenomeen esports, kaders te bieden voor de rest van de dag. Een onderdeel van mijn verhaal was uitleggen welke misverstanden er in Nederland zijn omtrent esports. Maar ook om het publiek te introduceren in een wereld die erg ver van hun bed lijkt, proberen uit te leggen hoe dat komt en hoe die kloof te dichten.