Nu de Olympische vlam in Londen gedoofd is, de vuurwerkdampen zijn opgetrokken en de atleten de stad hebben verlaten, mag het terugkijken beginnen. Zo ook voor The Guardian. De Britse krant publiceerde de afgelopen 2,5 week een scala aan data visualisaties rondom de Olympische Spelen en blikt nu terug op de learnings.
Schrijver Simon Rogers begint zijn betoog dat het beginnen met het initiatief al een risico met zich meebracht: “There was never a guarantee that it would amount to anything for us. The Olympics may have been the only news story in town last week and would undoubtedly produce great journalism, but would it result in data journalism?”
In alle opzichten waren de vooruitzichten in de opstartfase al niet bijster goed volgens Rogers. De datasets rondom de verschillende Olympische events liggen achter slot en grendel dankzij het IOC en slechts de allergrootste mediapartners kunnen er – voor een flinke smak geld – gebruik van maken. Zoals bijvoorbeeld The New York Times, die onder strikte voorwaarde hun toegang wel wilde delen met de Britse collega’s.
Het artikel van Rogers is – zoals de inhoud van de data journalistiek van The Guardian tijdens de OS – alles behalve compleet. Toch is het een prima inzicht in de eerste stappen van volledige data journalistiek door een uitgever. Wat voor uitgever dan ook. En de kern van alle bevindingen? Uiteraard: “It’s more than just producing a few charts – data visualisation is often the expression of data journalism, but the process of digging through the data to find the stories that matter, that is at its heart”