De afgelopen 24 uur zorgden de eerste gelekte screenshots van Apple’s Healthbook voor genoeg discussie op diverse weblogs en sociale platforms. Al gauw ontstonden er weer drie kampen: zij die niet kunnen wachten op de app en de bijbehorende iWatch, zij die niet snappen waarom je al je biometrische data zou opslaan bij Apple en zij die hun schouders ophalen en verder gingen waar ze gebleven waren.
Gisterenochtend stapte ik op de hometrainer, fietste mijn 15 kilometer en zodra ik weer van de fiets stapte registreerde ik mijn voortgang in Runkeeper. Mijn ontbijt checkte ik in met Foodzy en toen ik diezelfde avond ging hardlopen, ging dat natuurlijk niet zonder mijn Nike+ Running aan te zetten. Ondertussen registreerde Spotify mijn gekozen muziekje en herinnerde ik me dat ik niet moest vergeten om het boek dat ik zondag eindelijk uitlas te verwerken op GoodReads.
Terwijl ik het noteer, ontgaat me de enorme hoeveelheid data die ik weggeef aan derde partijen niet. Dagelijks geven we tientallen, sommige onder ons wellicht wel honderden bedrijven en diensten inzicht in ons dagelijks leven, in onze menselijkheid. En toch ontstond er in de afgelopen 24 uur op diverse platforms een discussie die de komende maanden alleen maar heviger zal gaan toenemen.
Dagelijks geven we tientallen, sommige onder ons wellicht wel honderden bedrijven en diensten inzicht in ons dagelijks leven, in onze menselijkheid.
De reden? De eerste gelekte beelden van Apple’s nieuwste app op het gebied van gezondheidsmanagement: Healthbook. De dienst moet een centrale plek krijgen in Apple’s volgende grote update van iOS en stelt gebruikers in staat om allerhande biometrische gegevens centraal op te slaan: hartslag, ademhaling, bloeddruk, voeding, en nog veel meer. Waar al die data vandaan komt is op dit moment nog giswerk, maar volgens de geruchten zal Healthbook nauw gaan samenwerken met die al even geruchtmakende iWatch.
Een fantastische volgende stap volgens velen. Een ongegeneerde aanval op onze privacy volgens anderen: “Waarom zou je die data delen met een bedrijf als Apple?!”
De keuze is aan jou
De verdeelde reacties zijn niet verbazingwekkend. Hoewel ik hier dagelijks mag schrijven over de vele creatieve, technologische innovaties die ons verder zouden kunnen helpen, is het goed om kritisch te blijven kijken naar de ontwikkelingen die zich voordoen. En een introductie als deze, die vraagt daar om, toch?
Wellicht, maar tegelijkertijd werd er de afgelopen twee jaar stukken minder fel gereageerd toen Apple’s grootste concurrent Samsung – tevens marktleider als het gaat om smartphones – S Health introduceerde, nagenoeg precies hetzelfde principe als Healthbook. En dat terwijl deze app, in samenwerking met de smartwatches en smartbands van het Koreaanse merk al geruime tijd dezelfde informatie aanbiedt.
Er is echter een factor die we in gedachte moeten houden: Het is nog altijd een eigen, bewuste keus om gebruik te maken van diensten als S Health of Healthbook. Zoals het een keuze is om Runkeeper, Nike+, Twitter of Facebook te gebruiken.
Het businessmodel achter privacy
Het brengt me bij mijn tweede punt: het businessmodel achter privacy. Vanuit mijn rol bij Foodzy word ik regelmatig geconfronteerd met vragen rondom de data die wij verzamelen: Wat doen wij met deze data, waar gaat deze data heen? Het antwoord is steevast hetzelfde: We gebruiken deze data om jou persoonlijk betere inzichten te geven, verder gaat de data nergens heen, hij is immers van jou.
We hebben echter regelmatig gesprekken met medische partijen en wetenschappelijke onderzoeksteams die uit een gemiddelde dataset van onze gebruikers wellicht meerdere inzichten zouden kunnen filteren die hen helpt bij hun onderzoeken, potentieel zelfs bij het verbeteren van ons dagelijks leven. De vraag rijst in hoeverre onze gebruikers mee zouden willen werken aan dit soort onderzoeken (mits geanonimiseerd), bijvoorbeeld in ruil voor korting op hun abonnementsgeld?
Een grote groep van onze gebruikers reageert enthousiast op dat voorstel, te meer als de data geanonimiseerd wordt verwerkt en de gebruikers zelf ook inzicht krijgen in de eindresultaten en voordelen van het onderzoek. Tegenstanders zijn er natuurlijk ook, zij betalen liever iets meer, dan hun privacy op te geven. Dat brengt ons bij het ‘businessmodel van privacy’. Want mocht je nog twijfelen: Jouw data is waardevol, en in de toekomst een potentieel betaalmiddel.
Vrijwillig exhibitionisme
Al jaren zien we mensen op Facebook vragen om een nieuw model met ‘betaalde accounts’ zodat ze geen advertenties meer hoeven te zien. Maar nog belangrijker: De wetenschap dat hun informatie niet gebruikt wordt voor en door slimme adverteerders. We zagen dezelfde discussie ook op Twitter, WhatsApp en Path. Privacy als luxe, privacy als waardebepaling.
Het open karakter van het sociale web en zijn diensten heeft ons en groupe gedwongen tot een soort vrijwillig exhibitionisme.
Is het de waanzin van onze huidige tijdgeest? Zeker. Is het een logische ontwikkeling? Ik betwijfel het, maar het open karakter van het sociale web en zijn diensten heeft ons en groupe gedwongen tot een soort vrijwillig exhibitionisme, waarbij onze persoonlijke levens gekoppeld zouden kunnen worden aan betaalmodel waarbij we geld inleggen om ‘even alleen’ te zijn.
Moeten we datzelfde exhibitionisme toepassen op onze biometrische data? Onze voedseldagboeken of de scores van de weegschaal? Absoluut niet, ik kan me persoonlijk nog geen voorstelling maken van een ‘biometrisch Facebook’, waarbij we onze hartslag delen naast die selfie op Instagram om te laten zien hoe we ons voelde op het moment van de foto.
Stel je voor dat Healthbook wél aanslaat bij een groot publiek en vanaf iOS versie 8.1 de gebruikers van de app de mogelijkheid geeft om een deel van hun data af te staan voor onderzoeksdoeleinden. Wat zou het ons kunnen brengen?
Het boek dat ik dit weekend las? “The Circle” van Dave Eggers. Mocht je het nog niet gelezen hebben, pak het dan zeker even mee. Misschien is het niet Eggers beste werk, het zorgt wel voor een andere blik op sommige ontwikkelingen. Het bevat geen antwoorden, net als deze post, maar wel genoeg voer om op momenten als deze de situatie op meerdere manieren te bekijken.
Healthbook als concurrent?
Overigens is een andere vraag die ik afgelopen uren veel op me afgevuurd krijg of we ons vanuit Foodzy zorgen maken met de lancering van Healthbook. Of dat er in diezelfde gedachte met schrik is gereageerd op de kantoren van Fitbit, Human, Moves, MyFitnessPal of Withings. Ik vermoed van niet. Het mag duidelijk zijn dat het op dit moment nog veel te vroeg is om in te gaan op de exacte werking van Healthbook, we hebben slechts een paar screenshots gezien.
Maar op basis van wat ik tot op heden gezien en gehoord heb, gecombineerd met de ervaringen rond Passbook, zou het mij verbazen dat er geen mogelijkheid komt voor partijen als Foodzy om data door te zetten naar Healthbook. Niet voor niets zien wij onze dienst als één uiterst specialistisch tandwiel (foodtracking) in het grote mHealth rad. Een tandwiel dat zijn voordeel op basis van gebruikersgemak, lol en localisatie per land ruimschoots heeft bewezen.
Zo werkt het ticketingsysteem van Eventbrite bijvoorbeeld nauw samen met Passbook: met een simpele druk op de toets worden je events opgeslagen in Apple’s app. Gezien de diversiteit aan apps en tools om je gezondheid te tracken, lijkt het me onwaarschijnlijk dat Apple hun Healthbook niet openstelt voor externe data. Sterker nog, het versterkt alleen maar de propositie!
Dat staat onze missie met Foodzy om de snelste, makkelijkste en leukste foodtracker te worden dus vooralsnog niet in de weg!