){kind=link}
“We staan op een belangrijk kruispunt als mensheid”. Ik spreek de zin altijd uit met de stem van Hal Douglas, maar het doet niets af van het waarheidsgehalte. In de jaren ’90 nam niemand een telefoon, in 2003 waren smartphones voor yuppen en anno 2013 is ‘wearable computing‘ niet meer dan speelgoed voor nerds met teveel geld. Spot je de trend?
Toegegeven, het zit ook nog niet helemaal mee: mensen die met een beetje gekke hoofdband om hun bed in duiken, Alexander Klöpping die als een giechelend schoolmeisje zijn verbazing over de Google Glass op nationale TV deelt (overigens inhoudelijk wel goed de impact weet over te brengen) of de desastreuze samenkomst van al het kwaad: Robert Scoble die onder de douche springt met zijn slimme bril en dit met de wereld besluit te delen.
Dat was dik tien jaar geleden niet anders. Ik herinner me nog het moment dat mijn toenmalige manager voor het eerst met een O2 XDA II kwam aanzetten. Voor mijn gevoel een te duur te speeltje met weinig toegevoegde waarde. Maar wat hebben smartphones intussen veel verandering teweeg gebracht. Zoveel dat zelfs mensen die weigeren om een smartphone aan te schaffen hun gedrag hebben moeten aanpassen.
Wie het cynisme en sentiment vol weerstand aan de kant zet en neutraal kijkt naar de huidige ontwikkelingen, zal moeten inzien dat draagbare techniek de volgende stap, de volgende grote revolutie is. Op alle fronten.
De onzichtbare bubbel van Ikke
Blogger Mike Elgan stelt dat we als personen allemaal een onzichtbare bubbel om ons heen hebben. Alles binnen in deze bubbel draait om onszelf: “Clothing, glasses, jewelry, medical devices, tattoos, hearing aids and other such things are products you buy. But when you wear them, they’re inside the “me” bubble. They’re part of who and what we are.”
Volgens Elgan zullen wearables 3 aspecten van het huidige Internet – wat voornamelijk buiten de bubbel van Ikke valt – naar de kern van de bubbel trekken: notificaties, virtuele assistentie en communicatie.
Facebook, Apple en Google zijn op het moment allemaal druk bezig met het verbeteren van notificatie systemen: je telefoon, tablet of desktop pingelen wanneer je een text-bericht krijgt, je goeie vriend checkte zojuist vlakbij in of je moet nu de deur uit om je meeting te halen.
Notificaties zijn nu nog van grote impact: je pakt je telefoon of tablet om te kijken wat er aan de hand is. Met de introductie van de Pebble zien we al de eerste kleine veranderingen in menselijk gedrag: je spiekt even snel op je horloge om te zien of je actie moet ondernemen, een veel minder definerende actie.
Google Now en Siri zijn voorbeelden van virtuele assistenten die je moeten ondersteunen bij je dagelijkse gang van zaken. Wanneer is je volgende afspraak? Hoe druk is het op de A2 en hoe is het weer in Rotterdam? Wearables zoals een smartwatch of Google Glass zullen ook deze technieken in je bubbel brengen, zoals we hieronder zien tijdens het interview met Robert Scoble:
Het belang van een social network
Als laatste en zeker niet de minst belangrijkste zullen wearables de manier gaan beinvloeden waarop we met elkaar communiceren. Naar verwachting zal Google deze week de samenbrenging van alle messaging en Hangouts lanceren (vooralsnog onder codenaam Babel). Hoewel het in de huidige uitvoering nog niet volledig werkt zijn de Hangouts via Google+ wel een essentieel onderdeel van Google’s slimme bril. Uberhaupt is het delen van sociale content (video, foto, berichten) via sociale netwerken een essentieel onderdeel van de bril, waardoor het belang van een eigen netwerk zoals Facebook of Google+ ineens dubbel duidelijk wordt.
Zoals je kunt begrijpen zullen deze veranderingen niet alleen de mensen beïnvloeden die voorzien zijn van hardware zoals een smartwatch, Google Glass of andere nog te verschijnen draagbare technologie. Zoals Elger begin dit jaar al omschreef: de toekomst is wearable. Of je er nu klaar voor bent of niet.