“Sorry, something went wrong”
Frank MeeuwsenMaandelijks staat columnist Frank Meeuwsen stil bij de laatste ontwikkelingen op het gebied van smart homes en het Internet of Things. Deze maand: de Familie Acceptatie Factor van smart home-producten.Ik veer op van de bank en ben volledig uit de roman die ik zat te lezen. Laat op een donderdagavond, iedereen ligt al op bed en de TV staat uit. Er is geen muziek en toch besluit mijn Amazon Echo ineens deze mededeling te moeten doen.
Ik vrees echter welke Robot Uprising nu is gestart met dit loze bericht van de Echo.
Zondagochtend zitten we met het hele gezin aan de ontbijttafel. Een mooi moment om even wat rustige achtergrondmuziek op te zetten. Helaas weigert de Sonos dienst en hapert er soms een flard van een nummer door de boxen. Wat ik ook probeer via mijn smartphone, de enige interface om de Sonos te bedienen op dit moment, ik krijg de muziek niet aan de praat.
Ik weet inmiddels dat ik mijn Philips Hue-app niet laat in de avond moet updaten als iemand op bed ligt. Want het kán gebeuren dat de lampen plotseling aanspringen tijdens het updateproces.
De Familie Acceptatie Factor
Slimme huishoudelijke apparatuur is prachtig. Ik hou er echt van en wil het graag allemaal proberen. Maar ik heb te maken met de FAF: De Familie Acceptatie Factor. Dit gaat verder dan esthetiek, al is dat wel een belangrijke onderdeel van de formule. Hoe wordt de nieuwe gadget in de familie geaccepteerd? Dus buiten de vertrouwde demo-opstelling van de winkel of bij de eerste kennismaking op een ontwikkelaarscongres? Hoe houdt het zich in de échte-mensen-wereld? Daar kun je de FAF op loslaten. De FAF is geen keihard wiskundig model, maar een losjes opgebouwd mentaal concept met vier onderdelen.
Als er iets nieuws in huis komt, dan zijn dit de onderdelen waar het aan moet voldoen: schoonheid, functionaliteit, veiligheid en betrouwbaarheid.