Technologie en de snelheid waarmee innovatie om ons heen beweegt heeft een indrukwekkende impact op onze maatschappij. Van de fora en chatrooms tot blogs en social media, onze fysieke zelf is tegenwoordig niet meer compleet zonder een digitaal verlengstuk. Met de opkomst van nieuwe technologieen als AR/VR en wearables is het de vraag waar onze maatschappij op af lijkt te stormen.
Het beeld van de maatschappelijke impact is altijd al tamelijk ambigu geweest en anno 2015 lijkt het contrast alleen maar sterker te worden. Dat werd vandaag op het podium van SXSW in ieder geval duidelijk gemaakt door de Australische Kristy Richards en haar zakenpartner Daniel Bluzer-Fry. De korte een-tweetjes tussen beiden maakte duidelijk dat de discussies van nu er een is die in de jaren ’90 al is gestart.
Innovatie met twee kanten
“Ik weet nog dat ik met mijn moeder sprak over de immense impact die internet zou hebben op ons leven”, vertelt Richards. “We zouden in staat zijn om sneller informatie te vinden en makkelijker met elkaar in verbinding kunnen komen”. Tegenover Richards’ utopische visie stonden talloze meer duistere scenario’s.
Al in 1993 raakte mensen fysiek onwel van acties die online plaatsvonden. Deel deze quoteAl in 1993 wordt er openlijk gediscussieerd over de impact van de digitale wereld op onze maatschappij. Het meest prominente voorbeeld, dat veel indruk maakte op talloze influencers van nu, is het artikel “A Rape in Cyberspace”, waarin auteur Julian Dibbel diverse perverse acties omschrijft die plaatsvonden binnen online game LambdaMOO. “Mensen raakte fysiek onwel door sommige acties van andere, vaak compleet onbekende, mensen online”, aldus Bluzer-Fry.
Door de versnelde ontwikkelingen van de afgelopen 15 jaar lijkt de discussie belangrijker dan ooit, maar Richards en Bluzer-Fry stellen dat het gesprek pas echt weer tractie kreeg nadat Bill Gates, Elon Musk en Stephen Hawking recentelijk hun twijfels uitspraken.
Een constante afweging
Richards en haar partner zien drie kerncomponenten die een meer menselijke toekomst moeten waarborgen: connectiviteit, natuur en creativiteit. Kerncomponenten die ook sterk onder druk staan door de impact van technologie en innovatie, zo benadrukt Richards.
Want de manier waarop mensen met elkaar verbinden zal de komende jaren drastisch veranderen. “Neem wearables als voorbeeld. Er zijn al armbanden die laten zien hoe je fysiek reageert op de aanwezigheid van sommige vrienden. Het is dus een kwestie van tijd voordat je beslist om die vrienden niet meer te willen zien”, stelt Richards.
Je ziet nu of je vriend actief sport of juist op de bank Netflix ligt te lurken. Met die informatie benader je vrienden wellicht juist met meer vooringenomenheid of valse empathie. – Daniel Bluzer-Fry
Maar ook de interactie onderling verandert nu je inzicht hebt in sommige ontwikkelingen van je vrienden. Bluzer-Fry: “Je ziet nu of je vriend actief sport of juist op de bank Netflix ligt te lurken. Met die informatie benader je vrienden wellicht juist met meer vooringenomenheid of valse empathie.”
In alle gevallen van de drie kerncomponenten blijft het volgens beide sprekers een constante afweging zonder dat het ooit echt zwart/wit wordt. Want natuurlijk is een echte wandeling door een bos veel mooier dan een virtual reality variant met een bril op je kop, maar tegelijkertijd laat de technologie wel op een veilige manier op plaatsen in de wereld komen waar je anders niet zomaar zou komen.
De meest intrigerende stelling uit de serie blijft misschien wel dat de makkelijke toegang tot diverse gereedschappen en technologie ons in staat stelt om creatiever te zijn dan ooit, terwijl het leidt tot meer imperfecte half fabrikaten dan ooit tevoren. Of komt er juist meer talent bovendrijven dankzij deze ontwikkelingen?
Geen eindvragen
We hebben individueel wel degelijk invloed op de manier waarop onze maatschappij en ons menselijk geluk wordt beinvloedt door technologische innovatie in de toekomst, aldus Bluzer-Fry. Maar een constante ethische discussie lijkt noodzakelijk. Onderling, maar ook met het bedrijfsleven.
De rol van de overheid als beschermheer van onze maatschappij gaat de komende jaren alleen maar verder afnemen. Deel deze quote“Want laten we eerlijk zijn”. vervolgt de Australiër, “de rol van de overheid als beschermheer van ons hachje zal alleen maar verder afnemen”. Het bedrijfsleven zal zijn verantwoordelijkheid moeten nemen: meer uitleg naar klanten, blijven begeleiden na aankoop en vooral blijven volgen hoe consumenten gebruik maken van producten om te blijven bijsturen.
De zelfrijdende auto is volgens beide ondernemers een perfect voorbeeld van een onderwerp waar bedrijven en consumenten samen moeten werken om een passende plek in onze maatschappij te vinden. Wie is er verantwoordelijk bij ongevallen, hoe gaat de auto om met de onberekenbaarheid van de mens of zijn we helemaal niet zo onberekenbaar?
Bluzer-Fry: “Je zult er over moeten blijven praten en schrijven, niet denken dat de discussie ooit klaar is. Het gaat om de toekomst van onze menselijkheid en in dat gesprek zijn er geen eindvragen.”